สถานที่นี้เป็นหมู่บ้านที่ชาวโรมาเนีย กลุ่มชาติพันธุ์ฮังกาเรียน และผู้พูดภาษาเยอรมันอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างสงบเป็นเวลา 30 ปี Matthias (Marin Grigore) เป็นชายหน้าขวานที่ต้องละทิ้งงานในโรงฆ่าสัตว์ในเยอรมันหลังจากทำร้ายหัวหน้าคนงานเหยียดเชื้อชาติที่เรียกเขาว่า "ยิปซีขี้เกียจ" ตอนนี้กลับมาที่บ้านเกิดและว่างงาน Matthias ได้รับการต้อนรับอย่างเย็นชาจาก Ana ภรรยาของเขา (Macrina Bârlădeanu) เพราะเขายังคงมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอีกคน นั่นคือ Csilla ชาวฮังการีผู้มีสไตล์ค่อนข้างดี (Judith State) ซึ่งเล่นเชลโลและบริหารจัดการ ร้านเบเกอรี่ไฮเทคสมัยใหม่ด้วยความช่วยเหลือจากทุนสนับสนุนของสหภาพยุโรป ผู้คนที่ทะเลาะกันในเมืองรวมตัวกันเพื่อแสดงความเกลียดชังอย่างแรงกล้าต่อ Csilla ของศรีลังกาที่ได้รับการว่าจ้าง เนื่องจากไม่มีคนในพื้นที่ตอบสนองต่อประกาศรับสมัครงาน (เช่นเดียวกับแมทเธียส แน่นอนว่า พวกผู้ชายสนใจในแพ็คเกจจ่ายเงินที่ใหญ่กว่าที่มีในเยอรมนีมากกว่า ท่ามกลางคนที่ดูถูกพวกเขา) ขณะเดียวกัน พ่อของแมทเธียสที่ป่วยหนักและต้องเข้ารับการสแกน MRI ( ในภาษาโรมาเนีย เรียกว่า “rezonanţă magnetică Nucleară” หรือ RMN)

 

 

 

สิ่งที่น่ากังวลที่สุดสำหรับแมทเธียส และวิกฤตที่ทำให้เขากลับมาก็คือ รูดี้ ลูกชายคนเล็กของเขา (มาร์ค เบลนิซี) ที่ต้องพบกับเรื่อง***ๆ ที่เขาได้เห็นในป่าอันเยือกเย็นโดยรอบจนพูดไม่ออก เขาไม่สามารถพูดอะไรได้อีกต่อไป รูดี้เห็นอะไร? สัตว์ป่าเหรอ? บางทีผู้อพยพผิดกฎหมายรายหนึ่งที่คนท้องถิ่นอ้างว่ากำลังบ่อนทำลายคุณค่าของท้องถิ่น? หรือมันเป็นลางสังหรณ์ที่น่ากลัวบางอย่าง? มันไม่ชัดเจน แต่บัดนี้ แมทเธียสพาปืนไรเฟิลของเขาไปทุกที่ ซึ่งทำให้ทุกคนที่คุ้นเคยกับกฎของเชคอฟต้องกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับปืนที่ผลิตในองก์ที่ 1 และแมทเธียสกำลังครุ่นคิดกับภาพสแกนสมองของพ่อซึ่งเขาดาวน์โหลดลงในโทรศัพท์: กะโหลกศีรษะเวอร์ชันใหม่ที่น่าขนลุกใต้ผิวหนัง และความเจ็บป่วยใต้กะโหลกศีรษะ

 

สไตล์การเล่าเรื่องของ Mungiu นั้นไม่เน้นความสำคัญและไม่สำคัญเช่นเคย และเขาได้จับฉากสำคัญที่มีการประชุม "การประชุมในเมือง" ซึ่งทุกคนสามารถออกอากาศความหวาดระแวงการเหยียดเชื้อชาติของทุกคนได้อย่างอิสระ สิ่งนี้แสดงให้เห็นในช็อตเดียวที่ต่อเนื่องและไม่สะดุด RMN เป็นภาพยนตร์เศร้าโศกซึ่งมีภาพความฝันที่พลุ่งพล่านในตอนท้ายสุดจนน่าตกใจเล็กน้อย แต่มีส่วนร่วมอย่างจริงจังกับความผิดปกติและความทุกข์ในยุโรปที่ไม่ได้รับการรายงานและไม่ได้รับการยอมรับ