การกำเนิดของหญิงพรหมจารี – ซึ่งเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของไข่ที่ไม่ได้รับการปฏิสนธิ – ได้หมกมุ่นอยู่กับมนุษย์มานานแสนนาน และแม้ว่าจะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมแต่ก็ดูเหมือนจะเป็นไปได้ในสัตว์ประเภทอื่นที่มีกระดูกสันหลัง (ไม่มีกระดูกสันหลัง) เช่น นกและกิ้งก่า

บทความล่าสุดที่นำโดยนักวิจัยจากสวนสัตว์ซานดิเอโกในสหรัฐอเมริการายงานลูกไก่ตัวผู้สองตัวที่เลี้ยงไว้ในโครงการเพื่อช่วยแร้งแคลิฟอร์เนียไม่ให้สูญพันธุ์ สายพันธุ์นี้สามารถฟื้นฟูได้โดยผู้หญิงคนเดียวที่รอดชีวิตหรือไม่? บาคาร่า

การสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศเป็นพื้นฐานของสัตว์มีกระดูกสันหลังทุกชนิด โดยปกติแล้วไข่จากตัวเมียจะต้องได้รับการปฏิสนธิโดยสเปิร์มจากตัวผู้ ดังนั้นพ่อแม่แต่ละคนจึงมีส่วนในจีโนมหนึ่งชุด

การละเมิดกฎนี้สำหรับลูกไก่แร้งกำพร้าบอกเรามากมายว่าเหตุใดการสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศจึงเป็นกลยุทธ์ทางชีววิทยาที่ดี เช่นเดียวกับการทำงานของเพศในสัตว์ทุกชนิด รวมทั้งมนุษย์

วิธีระบุลูกไก่กำพร้าพ่อ

คอนดอร์แคลิฟอร์เนียอันงดงาม ซึ่งเป็นนกแร้งชนิดหนึ่ง เป็นนกบินได้ที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาเหนือ ในปี พ.ศ. 2525 สัตว์ชนิดนี้ลดจำนวนลงเหลือเพียง22 ตัวจุดประกายให้โครงการขยายพันธุ์สัตว์ในกรงที่มีความทะเยอทะยานซึ่งนำโดยสวนสัตว์ซานดิเอโก ซึ่งมีจำนวนเพิ่มขึ้น

ด้วยจำนวนนกที่น้อยมาก ทีมงานจึงต้องระมัดระวังที่จะไม่เลือกพ่อแม่พันธุ์ที่มีความเกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิด เนื่องจากการขาดความผันแปรทางพันธุกรรมจะทำให้ลูกที่แข็งแรงน้อยลงและขยายพันธุ์ไปสู่การสูญพันธุ์

นักวิจัยได้ทำการศึกษาพันธุกรรมโดยละเอียดของนกเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานี้ โดยใช้เครื่องหมายดีเอ็นเอที่เฉพาะเจาะจงสำหรับแร้งและแตกต่างกันไปตามนกแต่ละตัว พวกเขาเก็บขน เลือด และเปลือกไข่จากนกเกือบ 1,000 ตัวในช่วงเวลา 30 ปี

โดยการวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านี้ พวกเขาสร้างสายเลือดขึ้นต้น โดยยืนยันว่าเครื่องหมายดีเอ็นเอครึ่งหนึ่งในลูกไก่แต่ละตัวมาจากตัวเมียและอีกครึ่งหนึ่งมาจากตัวผู้ ตามที่คุณคาดไว้ พวกเขายังคงติดตามชะตากรรมของลูกไก่หลายร้อยตัวในฝูงและหลังจากปล่อยพวกมันสู่ธรรมชาติ

แต่มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับลูกไก่ตัวผู้ 2 ตัว ตามรายละเอียดในรายงานฉบับล่าสุด ลูกไก่เหล่านี้ซึ่งฟักไข่หลายปีโดยแยกจากไข่ของตัวเมียคนละตัว มีเครื่องหมายดีเอ็นเอที่มาจากพ่อแม่ตัวเมีย ไม่มีร่องรอยของผู้ชายที่เธอจับคู่ด้วย

หากเราต้องการปกป้องประชากรปลาหมึกป่าจริง ๆ เราจำเป็นต้องก้าวข้ามทางเลือกที่ผิดพลาดระหว่างการทำประมงเกินขนาดที่ทำลายล้างกับการทำฟาร์มแบบอุตสาหกรรม

ควรเน้นที่การบริโภคที่ลดลงมากกว่าการพยายามเปลี่ยนอุปสงค์จากธรรมชาติเป็นหุ้นที่ถูกจองจำ และในการทำเช่นนั้น เราต้องระวังการแก้ไขอย่างรวดเร็ว เช่น การขึ้นราคาเกินจริง ซึ่งอาจนำไปสู่ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ เช่น การสร้างการรับรู้ถึงความขาดแคลนที่กระตุ้นความต้องการของผู้บริโภค ให้นึกถึงสินค้า "หรูหรา" เช่น หูฉลาม

ในการหาวิธีที่ดีที่สุดในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการกินของเราอย่างลึกซึ้งนั้น จะต้องได้รับการออกแบบและทดสอบโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม เพื่อให้เราสามารถเปลี่ยนความต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพ และอาจไม่มีทางออกเดียว แนวทางอาจต้องแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมและกลุ่มผู้บริโภคที่แตกต่างกันการพัฒนาของไข่ที่ไม่ได้รับการปฏิสนธิเรียกว่า "พาร์เธโนเจเนซิส" (จากคำภาษากรีกที่แปลว่า "การสร้างบริสุทธิ์") พบได้ทั่วไปในแมลงและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอื่นๆเช่น เพลี้ยอ่อนและปลาดาว และสามารถทำได้โดยใช้กลไกต่างๆ กัน แต่พบได้น้อยมาก ในสัตว์ มีกระดูกสันหลัง

มีรายงานการเกิดพาร์ทีโนเจเนซิสในปลาและสัตว์เลื้อยคลานที่อยู่โดยไม่มีตัวผู้ ในรัฐเทนเนสซี มังกรโคโมโดตัวเมียโดดเดี่ยวที่ถูกกักขังมานานหลายปี ยอมแพ้ในการหาคู่และ ออกลูก ที่มีชีวิต 3ตัวด้วยตัวเธอเอง งูหลามตัวเมียและงูเหลือมก็เช่นกัน แม้ว่าลูกหลานที่เป็นโรคพาร์เธเนียเหล่านี้ล้วนเสียชีวิตก่อนเวลาอันควร

อย่างไรก็ตาม กิ้งก่าบางตัวได้นำพาร์ธีโนเจเนซิสมาใช้เป็นวิถีชีวิต มีสายพันธุ์เฉพาะเพศเมียในออสเตรเลียและสหรัฐอเมริกา ซึ่งตัวเมียจะวางไข่ซึ่งมียีนของตัวเองผสมกันเท่านั้น

Parthenogenesis ยังเกิดขึ้นในไก่บ้านและไก่งวงที่เลี้ยงโดยไม่มีตัวผู้ แต่ตัวอ่อนมักจะตาย มีรายงานเพียงไม่กี่ฉบับเกี่ยวกับไก่งวงตัวผู้ที่ไม่มีพ่อที่โตเต็มวัย และมีเพียงหนึ่งหรือสองตัวเท่านั้นที่ผลิตสเปิร์ม ในนก การเกิดพาร์ทีโนเจนิซิสมักเป็นผลมาจากเซลล์ไข่ที่มีจีโนมเพียงชุดเดียว (แฮพลอยด์) ไข่ถูกสร้างขึ้นในรังไข่ของผู้หญิงโดยการแบ่งเซลล์แบบพิเศษที่เรียกว่าไมโอซิส ซึ่งจะสับเปลี่ยนจีโนมและลดจำนวนโครโมโซมลงครึ่งหนึ่ง เซลล์อสุจิถูกสร้างขึ้นด้วยกระบวนการเดียวกันในอัณฑะของผู้ชาย

โดยปกติแล้วเซลล์ไข่และเซลล์สเปิร์มจะหลอมรวมกัน (การปฏิสนธิ) ซึ่งรวมจีโนมของพ่อแม่ทั้งสองเข้าด้วยกันและคืนค่าจำนวนโครโมโซมตามปกติ (ซ้ำ)

เซลล์ไข่ไม่ได้รับการปฏิสนธิ แต่จะบรรลุสถานะดิพลอยด์โดยการหลอมรวมกับเซลล์อื่นจากการแบ่งส่วนเดียวกัน ซึ่งปกติแล้วจะถูกขับทิ้ง หรือโดยการจำลองจีโนมโดยไม่แบ่งเซลล์

ดังนั้น แทนที่จะได้รับจีโนมหนึ่งจากแม่และคนละจีโนมจากพ่อ ไข่ที่ได้จะมีเพียงชุดย่อยของยีนของแม่ในปริมาณสองเท่า