เพื่อนของเขาบางคนติดเชื้อไวรัสขณะเดินทางไปเล่นสกีและกลับบ้านที่โคโลราโดด้วยโรคใหม่ลึกลับ เป็นช่วงเวลาที่น่ากลัวและเป็นโอกาสที่ยากจะต้านทานสำหรับพาลเมอร์ผู้ซึ่งศึกษาเกี่ยวกับการตอบสนองของภูมิคุ้มกันต่อโรคติดเชื้อ เช่น เอชไอวี

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขากระตือรือร้นที่จะเห็นว่าทีเซลล์ของพวกเขา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคลังแสงของระบบภูมิคุ้มกันที่ใช้ต่อสู้กับการติดเชื้อ จัดการกับการติดเชื้อชนิดใหม่ได้อย่างไร เขาจึงเริ่มเก็บตัวอย่างเลือดของพวกเขา และมีวิชาหนึ่งที่ทำให้เขาสนใจเป็นพิเศษ เธอยังคงมีอาการใจสั่น เจ็บหน้าอก และหายใจลำบากมากว่าหกสัปดาห์หลังจากป่วยเฉียบพลัน

 

ในห้องแล็บ พาล์มเมอร์สังเกตเห็นว่าเธอยังคงมีเปอร์เซ็นต์ของทีเซลล์เหล่านี้ที่พุ่งตรงไปที่ไวรัสสูงมาก เมื่อเทียบกับสามีของเธอที่ล้มป่วยเช่นกัน แต่ไม่มีอาการต่อเนื่อง "พวกเขามีการตอบสนองที่แตกต่างกันมาก" พาล์มเมอร์ รองศาสตราจารย์ด้านการแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยโคโลราโดกล่าว

 

โดยปกติแล้ว ทีเซลล์มุ่งเป้าไปที่ไวรัสจะมีระดับที่สูงมากในระหว่างการติดเชื้อเฉียบพลันและเมื่อเวลาผ่านไป เซลล์เหล่านั้นก็จะหลุดออกไป แต่ Palmer สังเกตเห็นว่าไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อเขาเริ่มศึกษาผู้ป่วยจำนวนมากขึ้นที่มีอาการต่อเนื่องเหล่านี้

 

"บุคคลเหล่านี้มีความถี่ที่สูงกว่าบุคคลที่ไม่มีอาการต่อเนื่องถึง 100 เท่าในบางกรณี" เขากล่าว สล็อตออนไลน์

 

ในความเป็นจริง Palmer กล่าวว่าเหมือนกับว่าร่างกายของพวกเขายังคงต่อสู้กับไวรัสอยู่ มันทำให้เขามีคำถาม: "แม้ว่าพวกเขาจะตรวจด้วยไม้กวาดจมูกเป็นลบ ไวรัสยังคงอยู่ในปอดหรือไม่ มันยังคงอยู่ในอวัยวะอื่นหรือไม่"

 

นักวิทยาศาสตร์คนอื่น ๆ ที่พยายามเปิดเผยต้นตอของ COVID ที่ยาวนานได้ถามคำถามเดียวกันนี้บางรูปแบบในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทฤษฎี "การคงอยู่ของไวรัส" นี้ระบุว่าคนบางคนไม่สามารถกำจัดเชื้อได้อย่างสมบูรณ์ แหล่งกักเก็บของไวรัสมีอยู่ในร่างกายและอาจกระตุ้นอาการของโควิดระยะยาว

 

แม้ว่าการเชื่อมโยงโดยตรงจะยังไม่ได้รับการพิสูจน์ แต่สายการวิจัยนี้ได้รับแรงผลักดันเนื่องจากมีหลักฐานเพิ่มเติมที่บ่งชี้ว่าบางคนดูเหมือนจะเก็บกัก "แหล่งสะสมของไวรัส" หลังจากอาการป่วยเริ่มแรกได้ผ่านพ้นไปแล้ว มันยังห่างไกลจากคำอธิบายเดียวที่อยู่ระหว่างการพิจารณา แต่นักวิทยาศาสตร์บางคนเห็นว่ามันเป็นหนึ่งในสิ่งที่มีแนวโน้มมากที่สุด

 

"มีหลักฐานเพียงพอที่จะระบุว่าแหล่งกักเก็บไวรัสเป็นหนึ่งในตัวขับเคลื่อนชั้นนำของโควิด" นักจุลชีววิทยาAmy Proalซึ่งเป็นประธานของ PolyBio Research Foundation ซึ่งเป็นหัวหอกในการวิจัยเกี่ยวกับการคงอยู่ของไวรัส กล่าว

 

อ่างเก็บน้ำ...แต่ที่ไหนล่ะ?

งานวิจัยส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการคงอยู่ของไวรัสมาจากสองแหล่ง: หลักฐานของไวรัสที่ยังคงอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของร่างกายและสัญญาณว่าระบบภูมิคุ้มกันยังคงได้รับการฟื้นฟูในบางคนหลังจากเจ็บป่วยเฉียบพลันหลายเดือน

 

ตัวอย่างเช่น ในที่สุด Palmer และทีมของเขาพบว่าผู้ป่วยที่มี COVID เป็นเวลานานมีความถี่ของ T เซลล์ที่จำเพาะต่อไวรัสมากกว่าผู้ป่วยที่ไม่มีอาการถาวร และยังเกี่ยวข้องกับระดับการอักเสบในระบบที่สูงขึ้น การทำงานของปอด***ลง และ มีอาการนานขึ้น เช่น ไอและหายใจลำบาก ทีมอื่น ๆ ได้ทำการสังเกตในลักษณะ เดียวกัน เกี่ยวกับการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันอย่างต่อเนื่องในผู้ป่วย COVID ที่ยาวนาน

 

จากนั้นมีทั่วทุกมุมของร่างกายที่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่าสารพันธุกรรมหรือโปรตีนจากไวรัสดูเหมือนจะคงอยู่ ผู้ป่วยที่มีอาการต่อเนื่องจะมีร่องรอยของไวรัสในอุจจาระเป็นเวลาหลายเดือนหลังจากติดเชื้อ ในขณะที่ตัวอย่างเนื้อเยื่อจากลำไส้ก็แสดงหลักฐานของการคงอยู่ของไวรัส เช่นกัน ในรายงานอื่น ๆ การตรวจชิ้นเนื้อจาก ส่วน ต่าง ๆของร่างกายได้นำไปสู่ข้อสรุปที่คล้ายคลึงกัน กล่าวคือ ชิ้นส่วนของไวรัสสามารถกู้คืนจากผู้ป่วยบางรายได้ในอีกหลายเดือนต่อมา