นับตั้งแต่นักบินอวกาศชาวอเมริกันนำตัวอย่างหินมูนร็อกกลับมาระหว่างการลงจอดบนดวงจันทร์ของอพอลโลในช่วงปลายทศวรรษ 1960 ถึงต้นทศวรรษ 1970 นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ต่างรู้สึกทึ่งกับความคล้ายคลึงกันของหินมูนร็อกและหินที่พบในส่วนลึกของโลก ในบริเวณที่เรียกว่าเนื้อแมนเทิลสิ่งนี้สนับสนุนทฤษฎีที่ว่าดวงจันทร์ก่อตัวขึ้นจากเศษซากที่เหลือหลังจากที่โลกถูกกระแทกโดยดาวเคราะห์ขนาดเท่าดาวอังคารอย่างไรก็ตาม ยิ่งนักวิทยาศาสตร์ดูรายละเอียดของหินพระจันทร์มากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งพบความแตกต่างระหว่างหินเหล่านี้กับหินดินมากขึ้นเท่านั้น สิ่งสำคัญที่สุดคือ ไอโซโทปที่พบในหิน พระจันทร์ ไม่ตรงกับที่พบในโลก