บาคาร่า ปรากฏการณ์นี้ไม่ได้ใช้เฉพาะกับกรีซเท่านั้น ผลการศึกษาเรื่องหนี้ทั่วโลกชิ้นหนึ่งที่เพิ่งเผยแพร่เมื่อเร็ว ๆ นี้เน้นให้เห็นถึงความท้าทาย ผู้เขียนสรุปได้ว่าหนี้ภาครัฐอาจไม่ยั่งยืนในอีก 25 ปีข้างหน้า หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงอัตราภาษีปัจจุบันหรือโครงการสวัสดิการของรัฐบาลในการเกษียณอายุและการดูแลสุขภาพ ซึ่งถือเป็น "ถ้า" ที่ยิ่งใหญ่ โดยระบุว่าหนี้สุทธิ (หนี้สินทางการเงินหักด้วยสินทรัพย์ทางการเงิน) ที่ระดับ 200 เปอร์เซ็นต์ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศนั้นไม่ยั่งยืน ผู้เขียนคาดการณ์ว่า ด้วยนโยบายปัจจุบัน สหรัฐอเมริกาจะมีอัตราส่วนตั้งแต่ 155 เปอร์เซ็นต์ถึง 302 เปอร์เซ็นต์ในปี 2578 ขึ้นอยู่กับสมมติฐานเกี่ยวกับ การเจริญเติบโต. ประเทศในยูโรโซนซึ่งได้ดำเนินการไปแล้ว จะได้รับอัตราส่วนที่ต่ำกว่า ประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่จะมีอัตราส่วนที่ต่ำที่สุดในบรรดาทั้งหมด ในบรรดาประเทศที่พัฒนาแล้ว มีเพียงญี่ปุ่นเท่านั้นที่จะเข้าใกล้อัตราส่วนของสหรัฐฯ แม้ว่าการคาดคะเนระยะยาวทั้งหมดนั้นไม่เคยแม่นยำ เป็นไปได้ไหมที่ประเทศหนึ่งอาจล้มละลาย?

การล้มละลายของประเทศหมายถึงอะไร? หลายปีก่อน นักเศรษฐศาสตร์บอกเราว่าหนี้ของประเทศในสหรัฐอเมริกาไม่สำคัญเพราะเราเป็นหนี้ของเราเอง ถ้ามันไร้ค่า คนที่ถือหนี้—ซึ่งน่าจะเป็นธนาคารและร่ำรวยที่สุดในหมู่พวกเรา—จะสูญเสียให้กับผู้ที่ได้ประโยชน์จากการขาดดุลที่ก่อให้เกิดความล้มเหลว แน่นอนว่า ปัจจุบันประเทศอื่นๆ มีหนี้เกือบครึ่งหนึ่งของสหรัฐ และอาจอยู่ในฐานะที่จะกำหนดบทลงโทษที่หนักหน่วงต่อประเทศและเศรษฐกิจของประเทศได้

ดังที่ศาสตราจารย์ Lakshmi Iyer จาก Harvard Business School และเพื่อนร่วมงานของเธอค้นพบว่าสิ่งนี้สร้างผลลัพธ์ที่น่ายินดี งานวิจัยของพวกเขาชี้ให้เห็นว่ากลุ่มผู้ด้อยโอกาสหรือชนกลุ่มน้อยในอินเดียซึ่งสมาชิกได้รับเลือกเข้าสู่รัฐบาลท้องถิ่น ไม่เพียงแต่มี "เสียงทางการเมือง" มากกว่า แต่ยังเข้าถึงได้มากขึ้นและได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าจากกระบวนการยุติธรรมด้วย

ในเอกสารการทำงานพลังของเสียงทางการเมือง: การเป็นตัวแทนทางการเมืองของผู้หญิงและอาชญากรรมในอินเดีย Iyer, Anandi Mani (University of Warwick) และ Prachi Mishra และ Petia Topalova (กองทุนการเงินระหว่างประเทศ) ตรวจสอบผลกระทบที่การเป็นตัวแทนทางการเมืองที่ได้รับมอบอำนาจสำหรับผู้หญิงมี เกี่ยวกับอาชญากรรมต่อผู้หญิง"เราหวังว่าจะพบว่าสิ่งนี้จะช่วยลดอาชญากรรมต่อผู้หญิง" Iyer กล่าว "แต่เราพบว่าตรงกันข้าม"เมื่อนักวิจัยตรวจสอบข้อมูลมูลค่า 22 ปีเกี่ยวกับอาชญากรรมที่มีการรายงานในหมวดหมู่เฉพาะทางเพศและไม่เฉพาะเจาะจงทางเพศที่หลากหลาย ในตอนแรกพวกเขารู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่พบ หลังจากที่ผู้หญิงเข้ารับตำแหน่งผู้นำ อัตราการรายงานอาชญากรรมต่อผู้หญิงก็เพิ่มขึ้น การลักพาตัวเพิ่มขึ้น 13 เปอร์เซ็นต์ การข่มขืนต่อหัวเพิ่มขึ้น 23 เปอร์เซ็นต์ และจำนวนอาชญากรรมทั้งหมดเพิ่มขึ้น 44 เปอร์เซ็นต์อย่างน่าอัศจรรย์ในขั้นต้น Iyer และเพื่อนร่วมงานของเธอคิดว่าการเพิ่มขึ้นของอาชญากรรมอาจเกิดจากผลสะท้อนกลับ บางทีผู้คนอาจโกรธที่เห็นผู้หญิงในที่ทำงานและตอบโต้ แต่การวิจัยเพิ่มเติมระบุว่าอาชญากรรมต่อผู้หญิงน่าจะไม่เพิ่มขึ้น ประการแรก อัตราการฆาตกรรมของผู้หญิงไม่ได้เพิ่มขึ้น (การฆาตกรรมเป็นอาชญากรรมอย่างหนึ่งที่มักจะถูกรายงานเสมอ Iyer กล่าว "มันยากมากที่จะซ่อนศพ") และทั้งอาชญากรรมที่เป็นกลางทางเพศ (เช่น การโจรกรรมหรือการลอบวางเพลิง) หรืออาชญากรรมที่ระบุตัวเหยื่อได้ เป็นเพศชาย มีเพิ่มขึ้นอย่างน่าสังเกต

ดังนั้น การเพิ่มขึ้นที่สังเกตได้น่าจะเกิดจากการบันทึกอาชญากรรมจำนวนมากขึ้น อาจเป็นเพราะมีเหยื่อผู้หญิงจำนวนมากขึ้นเต็มใจที่จะออกมารายงานอาชญากรรม หรือเพราะตำรวจมีแนวโน้มที่จะรับฟังความเห็นอกเห็นใจพวกเขามากขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของประเด็นทางการเมืองของผู้หญิง การเป็นตัวแทน

เนื่องจากมีการสำรวจการตกเป็นเหยื่อน้อยมากในอินเดียที่สามารถใช้เพื่อประเมินอุบัติการณ์ที่แท้จริงของอาชญากรรม Iyer ยอมรับว่าไม่มีทางสนับสนุนสมมติฐานโดยตรงของการรายงานอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม บทความนี้นำเสนอหลักฐานเชิงชี้นำหลายชิ้นที่ชี้ไปในทิศทางนั้นผลลัพธ์เริ่มต้นของการทำงานทำให้นักวิจัยตรวจสอบแหล่งข้อมูลอื่นๆ ในแบบสำรวจหนึ่งที่รวมชายและหญิง ผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์กับตำรวจ ตัวอย่างเช่น คุณไปหาตำรวจในช่วงสองปีที่ผ่านมาหรือไม่? ถ้าเคย การร้องเรียนของคุณได้รับการดูแลหรือไม่? คุณต้องจ่ายสินบนหรือไม่? แบบสำรวจประกอบด้วยข้อมูลเพศและตำแหน่งที่ตั้งของผู้ตอบแบบสอบถาม

นอกจากนี้ ข้อมูลยังแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงมีความพึงพอใจมากขึ้นในการมีปฏิสัมพันธ์กับตำรวจเมื่อพวกเขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่มีหัวหน้าสภาเป็นผู้หญิง (ตารางที่ VIII, แผง B ในรายงานการทำงาน ( pdf ) ) ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะเข้าหาตำรวจในหมู่บ้านดังกล่าวมากกว่าเล็กน้อย (คอลัมน์ 1 และ 2) ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างของผู้ตอบแบบสอบถามที่เคยติดต่อกับตำรวจมีจำนวนค่อนข้างน้อย นักวิจัยพบว่าผู้หญิงในหมู่บ้านที่มีหัวหน้าสภาเป็นผู้หญิงมีความสุขมากกว่าที่มีปฏิสัมพันธ์กับเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย“เราเห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้หญิงในสถานที่ที่หัวหน้าหมู่บ้านเป็นผู้หญิงมักจะพูดว่าตำรวจทำหน้าที่อย่างมีประสิทธิภาพและคดีก็คลี่คลาย” Iyer กล่าว

ในการสำรวจอีกชิ้นหนึ่งซึ่งพิจารณาถึงการรับรู้ของผู้คนที่มีต่อตำรวจ ผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าพวกเขาเชื่อว่าการพาผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่นไปด้วยเพื่อรายงานอาชญากรรมจะช่วยเพิ่มโอกาสในการตอบโต้ของตำรวจได้อย่างมาก“เมื่อมีคนถามว่าใครคือผู้นำที่คุณน่าจะไปหามากที่สุดหากคุณมีปัญหา ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่บอกว่าจะเป็นสมาชิกสภาหมู่บ้านในท้องถิ่น” Iyer กล่าว "มันสอดคล้องกับแนวคิดที่ว่า หากคุณมีผู้นำท้องถิ่นที่มาจากประเภทสังคมของคุณ คุณน่าจะเข้าหาเขาหรือเธอเพื่อขอความช่วยเหลือมากกว่า"(ที่น่าสนใจคือสภาท้องถิ่นไม่มีอำนาจอย่างเป็นทางการเหนือตำรวจซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาล "ไม่มีวิธีอย่างเป็นทางการสำหรับพวกเขาในการลงโทษตำรวจหากเขาปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเหยื่ออาชญากรรม" Iyer กล่าว "ดังนั้นข้อเท็จจริงที่ว่า เราเห็นผลกระทบเหล่านี้แม้ว่าจะไม่มีอำนาจอย่างเป็นทางการก็ตาม น่าสนใจมาก มันพูดถึงอิทธิพลที่ไม่เป็นทางการเหล่านี้")

สุดท้าย แม้ว่าข้อมูลจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับข้อมูลของผู้หญิง แต่เอกสารดังกล่าวก็บันทึกรายงานอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกันกับชนชั้นทางสังคมที่ด้อยโอกาสอีกประเภทหนึ่งในอินเดีย นั่นคือ วรรณะตามกำหนดเวลา SCs ครอบคลุมสมาชิกในระดับต่ำสุดของระบบวรรณะของชาวฮินดูที่ครอบงำโครงสร้างทางสังคมของอินเดียเป็นเวลาหลายปี และเช่นเดียวกับผู้หญิง SCs ได้รับมอบอำนาจให้เป็นตัวแทนทางการเมืองในปี 1993 สิ่งนี้ทำให้ Iyer เป็นข้อพิสูจน์เพิ่มเติมว่าเมื่อกลุ่มผู้เสียเปรียบได้เป็นตัวแทนทางการเมือง พวกเขาจะรู้สึกมีอำนาจมากขึ้น

นักวิจัยยังได้ตรวจสอบผลกระทบของผู้หญิงในตำแหน่งที่มีอำนาจเฉพาะ (ประธานสภาเขตหรือสมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐ) และพบว่าผลกระทบของการปรากฏตัวดังกล่าวมีน้อยกว่าการเพิ่มการเป็นตัวแทนทางการเมืองโดยรวม สิ่งนี้สอดคล้องกับการค้นพบว่าการเป็นตัวแทนในระดับท้องถิ่นมีความสำคัญต่อการรายงานอาชญากรรมต่อ SC แม้ว่าพวกเขาจะได้รับคำสั่งให้เป็นตัวแทนทางการเมืองระดับรัฐมากว่าสี่ทศวรรษแล้วก็ตาม